« زمان »
ارزش يک سال را دانش آموزی که مردود شده می داند .
ارزش يک ماه را مادری که فرزندی نارس به دنيا آورده می داند .
ارزش يک هفته را سردبير يکه هفته نامه می داند .
ارزش يک ساعت را عاشقی که انتظار معشوق را می کشد می داند .
ارزش يک دقيقه را شخصی که از قطار جا مانده می داند .
ارزش يک ثانيه را آنکه از تصادفی مرگبار جان به در برده می داند .
زمان به خاطر هيچکس منتظر نمی ماند .
ديروز به تاريخ پيوست .
فردا معما است .
و امروز هديه است .
سلام من امروز برای اولين بار اين وبلاگ رو ديدم. واقعآ متن قشنگی داره و خيلی به من آرامش داد. اميدوارم هميشه شاد باشی.
اين رو خيلی خوب نوشتی بايد بهت بگم که معرکه بود . خوب نوشتی يک جورايی معرکه . ديگه اينکه خيلی خوب ميشدش که يک نتيجه گيری ميکردی . موفق باشی يا حق
نازی جان...مامانی!من به تو افتخار مي کنم...خيلی ذهن خلاقی داری.بهت تبریک ميگم. از طرف پسر گلت سالار